İstanbul – Metin GülbaySirkeci’den çıkın yola. Tabii trenle. Sağa değil sürekli sola bakın. İlk istasyon Cankurtaran’dır. Ama oraya bile gelmeden demiryolunun hemen üstünde demir parmaklıklı pencereleri tuğlalar örülmüş ve kenarında başlayan duvarın “Bir süre” devam ettiği bir yapı görürsünüz. Bu görüntü oranın bir hapishane ya da ona benzer bir yer olduğunu çağrıştırabilir. Ama eğer yolunuz sahilden geçerse hemen Cankurtaran Deniz Feneri’nin dibinde surların ortasında bir kapıdan girip çıkıldığına ve çevrenin yeşil olduğuna tanık olursunuz. Üzerinde “İstanbul Deri ve Tenasül Hastalıkları Hastanesi” yazılı bu kapıdan girdiğinizde tam karşınızdaki yapı hani o demiryolu tarafından görünüşü demir parmaklıklı pencereleri tuğla ile örülmüş yapıdır. Solda ise başhekimin de içinde bulunduğu laboratuvar ve idari kısımların yer aldığı uzunca bir yapı göze çarpar. Demiryoluna komşu olan bu taraf ile bu uzunca binanın önü yemyeşil bir parktır. Adından anladınız değil mi bu hastanenin ne il iştigal ettiğini. Deri, bildiğiniz deri, tenasül ise nesl’den geliyor. Nesil yetiştirecek üreme anlamını […]
